De club der buitenbeentjes. Een YA die geestelijke gezondheid bespreekbaar maakt.
Hey, lieve lezer van Melsday. Uitspreken dat het even niet zo lekker met je gaat is niet makkelijk. Zeker niet als dit eigenlijk al een lange tijd zo is. Maar zoiets uitspreken geeft ook rust. Ik voel niet meer de druk van iets moeten posten. Of iets moeten lezen of koken want anders komt er geen blog. Ik heb gekozen voor rust voor werken aan mezelf en mijn tijd beter verdelen. Ik heb er voor gekozen om dit jaar positief in te stappen en te accepteren dat dingen nu eenmaal zo zijn. Dat is niet makkelijk, maar wel heel fijn en ik hoop dat ik iemand kan inspireren om ook voor zichzelf te kiezen. Want zeg nou eerlijk we mogen allemaal best wel eens wat liever voor onszelf en elkaar zijn. De wereld is soms al donker genoeg.
Ik heb deze week het lezen weer langzaam aan opgepakt, maar snel gaat het nog niet. Maar ik heb wel nog een heleboel leuke bijzondere en mooie boeken in mijn kast staan waar ik al ooit een recensie over schreef. Deze recensies staan nog niet op Melsday. Dus leek het mij wel leuk om te proberen zo nu en dan zo’n oudere recensie hier op mijn blog te plaatsen. En de recensie van deze week gaat over het boek De club der buitenbeentjes. Dit is een Young adult die geestelijke gezondheid bespreekbaar maakt. En aangezien ik jullie heb mee genomen in mijn struggels hier mee leek dit me wel een toepasselijk boek om mee te beginnen.
Recensie De club der buitenbeentjes.
Titel: De club der buitenbeentjes Auteur: Stefanie Sybens Uitgeverij: Hamley Books Genre: Young Adult Cijfer: 9
Hier gaat De club der buitenbeentjes over.
Een zomerkamp… om je normaal te maken?! Als Maddie alweer een angstaanval op school heeft, besluit haar moeder dat het genoeg is geweest. Ze stuurt haar naar Camp Mind – de ultieme remedie tegen angst. Daar ontmoet ze haar nieuwe beste vriendin Lily en potentieel vriendje Alex. Voor een keer lijkt het leven best goed te gaan… Tot ze het verleden van het kamp ontdekken. Samen gaan ze op een emotioneel avontuur om uit te zoeken hoe ze zichzelf kunnen zijn in een wereld die hen constant probeert te veranderen.
Dit vind ik van het boek.
Tijd om het over het boek zelf te gaan hebben! Zoals altijd begin ik natuurlijk met het uiterlijk van het boek. De cover van dit boek vind ik erg tof! Je ziet eigenlijk in een oogopslag de sfeer die het verhaal heeft. Het verhaal is namelijk een beetje donker en heftig maar wel echt heel goed! De flaptekst maakte me gelijk nieuwsgierig. De trigger warning die bij veel sites bij de flaptekst staat vind ik top! Daar kunnen meerdere auteurs en uitgevers een voorbeeld aannemen. Dit is namelijk voor veel mensen wel heel belangrijk.
Oké tijd om het over het verhaal zelf te gaan hebben! Laat ik beginnen met te zeggen dat ik dit echt een geweldig goed boek vindt. Daarom vind ik het ook jammer dat ik dit boek niet veel vaker voorbij heb zien komen op social media. Veel mensen vinden het moeilijk om te praten over mentale gezondheid en dit boek is een herkenning voor heel veel mensen met mentale problemen.
Dit verhaal laat mensen op een mooie manier kennis maken met de mentale gezondheidsziektes die iemand kan hebben. Het is aan de ene kant een best heftig boek maar daarin tegen is het ook een heel mooi en warm verhaal. Het gaat allemaal om een groepje mensen dat elkaar leert kennen tijdens een zomerkamp en allemaal hun eigen verschillende rugzakje hebben. Toch weten ze er voor elkaar te zijn en zich langzaam aan open te stellen na elkaar toe.
Het enige waar ik een beetje over viel was de eerste zin dat het een zomerkamp was voor kinderen om normaal te worden. Dit is in mijn ogen een stigmatisering van mensen met mentale gezondheidsklachten. Ze had beter kunnen zeggen een kamp voor jongeren die problemen hebben. En daarnaast vond ik de angststoornis niet helemaal realistisch neergezet, maar dat komt waarschijnlijk omdat ik zelf al jaren kamp met meerdere angststoornissen en ik deze echt niet even 1,2,3 weg kan ademen of overwinnen.
Liefs, Melanie
*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***