Recensie: Cornwall-serie 1 – St Michael’s Mount van Esther Stui.

Hey, lieve lezer van Mel’s Day. Vandaag gaan we St Michael’s Mount bespreken van Esther Stui. Nu heb ik in het verleden al meerdere verhalen gelezen van Esther zoals Puur Emma, Midsommer en God Jul. Stuk voor stuk heerlijke feelgood boeken. Nu vond ik het ene boek natuurlijk net wat mooier als het anderen, maar genoten heb ik van allemaal. Ik was dan ook weer helemaal vereerd toen Esther mij vroeg of ik St Michael’s Mount ook weer wilde lezen voor een recensie. Omdat het lichamelijk niet zo lekker gaat, doe ik momenteel niet heel veel aangevraagde recensies, maar deze kon ik niet laten schieten. Dit boek heb ik dan ook mogen ontvangen van Esther. Maar dat verandert niks aan mijn mening over het boek. Esther zou niet anders willen dan dat ik 100% eerlijk ben. Dus laten we gauw gaan kijken wat ik van het boek vindt.

Recensie St Michael’s Mount.

Titel: St Michael’s Mount Auteur: Esther Stui Uitgeverij: Selfpubber Genre: Feelgood Cijfer: 8,5

Hier gaat St Michael’s Mount over.

Wanneer je tante je vraagt of je haar boekwinkel een maand wil runnen, zodat zij een cruise kan maken, dan spring je toch een gat in de lucht? Nou, Iselle niet hoor. Ten eerste heeft ze nog nooit in een winkel gewerkt en ten tweede heeft ze haar eigen opdrachten als professioneel duiker. Maar de locatie van de boekwinkel is het kustplaatsje Marazion in Cornwall, dat een magisch mooi uitzicht heeft op het getijdeneiland St Michael’s Mount. Dat is het eiland waarop Iselle als meisje verliefd is geworden, toen ze met haar ouders meerdere zomervakanties in Cornwall heeft doorgebracht, dus ze doet het.

Eenmaal in Cornwall kan Iselle niet wachten om het kasteel op het eiland te bezichtigen. Voordat ze het pad naar het kasteel neemt, ziet ze een meisje dat net zulk rood haar heeft als zij. De vader van het meisje is kwaad op haar. Omdat Iselle vindt dat hij te ver gaat in zijn boosheid, springt ze tussen de man en het meisje en maakt hem duidelijk wat ze van hem vindt. Later blijkt dat hij Nicholas Trevelyan is, haar allereerste crush. Hoe is het mogelijk dat ze hem niet heeft herkend? En waarom is hij zo’n strenge vader geworden?

Dit vind ik van het boek.

Laten we beginnen met het bespreken van de cover van het boek. Ik moet bekennen dat ik dit denk, ik 1 van de mooiste covers vindt van Esther tot nu toe. St Michael’s Mount schittert je tegemoet en de blauwe kleur is echt heel mooi. Als ik naar de cover kijk krijg ik gelijk zin om naar deze plek toe te reizen. De titel past perfect bij het verhaal en de flaptekst maakte me gelijk nieuwsgierig.

Esther Stui weet me in het verhaal gelijk mee te nemen naar het prachtige Cornwall. Ik wil de boekenwinkel bezoeken en uren staren naar St Michael’s Mount. Tijd om hier snel een vakantie naartoe te boeken. Het plaatsje waar de boekwinkel staat geeft een knus en warm gevoel en dit geldt ook in de personages in het boek. Het voelt echt aan als een dorpje waarin iedereen nog voor elkaar klaar staat.

Wat ik zo fijn vindt aan de boeken van Esther is dat ze regelmatig kiest voor een sterk vrouwelijk hoofdpersonages. Het zijn stoere vrouwen die hun eigen hachje wel kunnen redden. En dit geldt ook weer voor Iselle het hoofdpersonage in dit boek. Iselle heeft een geweldig stoer beroep en durft voor zichzelf op te komen.

Het verhaal zelf zit ook echt enorm goed in elkaar, er is een fijne opbouw de zinnen zijn niet te lang. Je kunt meeleven met meerdere personages en er komen verschillende mooie thema’s aan bod. Nu moet ik wel bekennen dat ik een van de plot twisten toch wel van mijlenver zag aankomen. Maar ik moet er ook gelijk bij zeggen dat dit voor mij het verhaal niet minder mooi maakte. Maar wel iets minder verrassend en daarom heb ik daar een puntje voor afgetrokken.

Maar verder heb ik niet zoveel punten gevonden die ik minder vond, alleen heel veel punten die ik heel tof vond. En moet ik wederom zeggen dat Esther zichzelf blijft ontwikkelen want haar personages krijgen meer en meer een eigen karakter. Elk boek worden ze interessanter en zijn er meer karakters die mijn hard weten te veroveren. Zoals Owen de kinderen, en een aantal van de dorpsbewoners. Ja, al met al weer een heerlijk boek om te lezen.

Heel veel liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***