Interview met Marijke F Jansen.

Hey lieve lezer van Mel’s Day. Ik mag meedoen aan de blogtour van Het lot van de Muze geschreven door Marijke F Jansen. Maar het leek me leuk om deze auteur voor de blogtour begint nog aan jullie voor te stellen. Ik ben alleen een dagje te laat met deze blog dus de tour is vandaag al begonnen. Maar ik vroeg Marijke of ze openstond voor een interview en dat stond ze. En zo is dus dit interview met Marijke F Jansen tot stand gekomen. Ik wens jullie heel veel leesplezier.

Wie is Marijke F Jansen.

Marijke F. Jansen werd op donderdag 24 april 1986 geboren in Dronten te Flevoland. Al op jonge leeftijd wist ze al dat ze later schrijfster wilde worden, aangezien ze dol was op verhalen. Vooral op sprookjes en happy endings. In 2012 werd Marijke tweede bij de schrijfwedstrijd van young-adults.nl en haar novelle Muze werd samen met de verhalen van Eva Moraal en Isabel Peters gepubliceerd in de bundel Dark Romance – Verboden verlangen.

Kortverhalen en novelles bleken haar goed te liggen; ze schreef ook verhalen voor de verhalenbundels Magisch, Wonderland, Brave New Love, Er was eens en meest recent: Er was eens – Het hart van een schurk. Voor het schrijven van het verhaal voor Er was eens (Bevroren) haalde ze inspiratie uit de boeken van Sarah Crossan, die haar op een andere manier naar poëzie en met name het vrije vers lieten kijken. Voor het verhaal Moerasmeisje (bundel Er was eens – Het hart van een schurk) liet ze zich eveneens inspireren door poëzie.

In 2017 verscheen van haar hand het boek Kort en gelukkig, een sprookjeshervertelling. Kort en gelukkig is het eerste deel van de serie De Sprookjesjager. Begin 2020 verscheen het tweede deel in de serie: In een land hier heel dichtbij. Het derde deel: In het bos daar woont de jager is verschenen in 2023

Interview met Marijke F Jansen.

De blogtour van Het lot van de Muze – jouw nieuwste boek – begint morgen. Vind je het spannend om te gaan ontdekken wat iedereen van dit verhaal vindt?

Zeker weten. Als schrijver werk je lange tijd aan een verhaal – in dit geval zo’n twaalf jaar – en vaak werk ik wel met een of twee proeflezers, maar je weet niet hoe een verhaal daadwerkelijk landt bij de lezer. Halen ze eruit wat je erin stopt, waarderen ze bepaalde informatie in het verhaal (of juist niet), was het einde voorspelbaar… Dat hoor je pas terug als de reviews online komen en dat blijft spannend. Maar ook leerzaam. Feedback uit reviews ervaar ik als zeer leerzaam als het goed onderbouwd is en neem ik dan ook graag mee in toekomstig werk.

Kun je in het kort vertellen waar het boek over gaat voor de lezers die het boek nog niet kennen?

In Het Lot van de Muze volgen we Arana, die studeert aan de kunstacademie in Parijs. De afgelopen 2,5 jaar waren erg hectisch voor haar, maar nu ze hier studeert en een nieuwe familie heeft gevonden in haar vrienden Veerle, Jasper en Laurent heeft ze eindelijk het gevoel dat ze weer grip heeft op haar leven. Dat alles verandert als iemand meerdere pogingen onderneemt om haar mee te sleuren. Gelukkig krijgt ze daarbij hulp van twee onwaarschijnlijke personen, waarvan één van beiden haar als een vlam naar zich toetrekt. Wat volgt is een zoektocht naar haar verleden en vooral naar haar eigen identiteit, waarbij alles wat ze dacht te weten in vraag gesteld wordt. Kort gezegd is Het Lot van de Muze een paranormale romantasy die zich afspeelt in Parijs en die geïnspireerd is door de eerste naar het Nederlands vertaalde young adultboeken in dat genre. Het is het boek geworden dat ik zelf graag wilde lezen.

Het verhaal wordt uitgegeven in een mooie hardcover editie met sprayed edges! Super tof en de cover vind ik echt prachtig. Hoe is de cover tot stand gekomen?

Om eerlijk te zijn weet ik dat niet precies. Mijn uitgever Jen stuurde me deze cover en vroeg wat ik ervan vond. Ik vond het een mooie, passende cover die aansluit bij de trends van dit moment, dus ik ben er erg blij mee. Vooral in deze mooie gebonden editie met sprayed edges uiteraard! <3

Wanneer ben je begonnen met het schrijven aan dit verhaal en hoelang heeft het geduurd voor het verhaal helemaal was afgerond?

Ik schreef een deel van dit verhaal in 2012 voor een schrijfwedstrijd. Het was een novelle met een open einde, maar het verhaal liet me niet los. Ik schreef twee vervolgdelen, maar beiden bleven ze rammelen en ongepubliceerd. Tot Jen, die alle manuscripten destijds als vriendin gelezen had, vorig jaar voorstelde dat ik van de drie delen één roman zou maken. Wat volgde was een serieuze herschrijf waarbij eigenlijk geen enkele bladzijde ongewijzigd is gebleven. Na twaalf jaar voelt dit verhaal nu dan ook eindelijk echt af.

Op welke plek schrijf je graag aan jouw verhalen?

Ik schrijf het allerliefst in eenzaamheid en stilte in mijn werkkamer, met de deur dicht. Maar met een loslopende peuter (en straks een baby) in huis is dat niet altijd mogelijk. Daarom heb ik sinds kort naast een vaste computer weer een laptop om ook op de bank te kunnen schrijven als de kinderen in de woonkamer spelen.

Hoe is de titel van het boek tot stand gekomen?

De oorspronkelijke titel was gewoon Muze, maar Jen had een langere titel nodig voor dit omslag. Ik heb daar niet zo lang over na hoeven denken. Ik hoop dat lezers na het uitlezen van het boek begrijpen waarom.

Wat is je grootste droom op het gebied van schrijven?

Op dit moment leef ik al deels mijn droom. Ik heb altijd al schrijver willen worden en met meerdere boeken op mijn naam en dat van mijn pseudoniem, uitgaven als paperback, hardcover, e-book, audio-boek, groot letteruitgave, special editions en – vanaf volgend jaar – zelfs een graphic novel, voel ik me inmiddels ook wel echt een schrijver. Wat me nog wel heel leuk lijkt is om ook vertaald te worden naar andere landen en dat mijn boeken langzaam maar zeker een steeds groter publiek vinden. Het is moeilijk om ertussen te komen als Nederlandse schrijver, zeker in het fantasy-genre. Vertaalde boeken doen het hier vaak beter; ook bij veel boekhandels. Kijk maar naar Thomas Olde Heuvelt; die brak hier pas echt door toen zijn boek Hex naar het Amerikaans werd vertaald en Stephen King en George RR Martin er lovend over spraken.

Welk personage uit Het Lot van de Muze is je favoriet en waarom?

Roriël, omdat hij een mooie groei doormaakt in het verhaal. Maar Veerle vind ik stiekem ook erg leuk met haar gothic-lolitastijl, voorliefde voor paranormal romance en haar enthousiasme.

Als je een personage moest bedenken dat op jezelf lijkt, hoe zou dat personage er dan uit zien?

Om eerlijk te zijn denk ik dat al mijn karakters – zeker de hoofdpersonages – allemaal in zekere zin op mij lijken. Ik ben een persoon met redelijk veel verschillende kanten en elk personage krijgt een ander stukje (of andere combinatie van stukjes) van me mee, die ik vervolgens uitvergroot. Arana bijvoorbeeld studeert aan de kunstacademie van Parijs. Zelf heb ik tekenen ook altijd heel leuk gevonden en toen ik een opleiding moest gaan kiezen heb ik nog een open dag bezocht van een kunstacademie. Uiteindelijk heb ik een andere keuze gemaakt, maar dit element zit wel in me. Ook houd ik van reizen en dan vooral van cultuurreizen naar mooie steden waar kunstgeschiedenis te vinden is. Parijs is een van mijn favoriete steden. Die liefde voor mooie plekken, kunst en geschiedenis komt ook tot uiting via Arana en Roriël in Het Lot van de Muze. Hetzelfde geldt voor spiritualiteit.

Zou je wel eens een boek samen met een andere auteur willen schrijven? En welke auteur zou dat dan zijn?

Ik heb nu twee boeken geschreven als Lily Frank met Lizzie van den Ham. Die samenwerking wil ik heel graag nog eens vernieuwen; dat was erg leuk.

Lees je zelf ook graag boeken? Zoja wat is je favoriet?

Ja, ik lees zelf ook graag. Momenteel minder doordat ik nu moeder ben sinds twee jaar en minder vrije tijd heb, maar daar heb ik luisterboeken voor ontdekt als oplossing. Nu kan ik lezen tijdens klusjes en verloren momentjes. De genres die ik lees lopen uiteen van feelgood tot verschillende fantasy-subgenres voor young adults en van (hervertellingen van) klassiekers tot detective-achtige verhalen. Ook heb ik een zwak voor graphic novels en af en toe maak ik uitstapjes naar andere genres, zoals de boeken van Anna Woltz en Sarah Crossan en de horrorboeken van Thomas Olde Heuvelt. Enkele van mijn favorieten van dit moment: Gips van Anna Woltz (en Alaska en De Tunnel; die zijn ook prachtig), Nieuwe Maan van Sarah Crossan, de boeken van Lizzie van den Ham, Bridgerton, Koninkrijk der Bruggen en mijn all time favorites: Jane Eyre van Charlotte Brönte en Pride and Prejudice van Jane Austen.

Wat vond je het moeilijkste aan het schrijfproces van Het Lot van de Muze?

Zoals ik al zei bestond dit verhaal eerst uit drie delen en het lukte me niet goed om de spanningsboog van deel twee goed te krijgen. Ik had er iets spannends ingestopt wat met een plottwist ontdekt werd, maar ik kreeg terug dat ik het begin van de spanningsboog niet goed had verwerkt, waardoor er geen spanning ontstond. Dit was wel een van de belangrijke rode draden uit deel twee, dus dat was vervelend om terug te krijgen. Toen ik van drie delen één boek moest maken en ik bepaalde plotonderdelen naar voren moest trekken om de spanningsboog op te rekken tot over het hele boek, werd de oplossing me ineens duidelijk.

Hoe zijn de personages van Het Lot van de Muze ontstaan?

Om eerlijk te zijn: dat weet ik niet meer precies; dat is nu zo’n twaalf jaar geleden. Maar als ik het me goed herinner ontstond het eerste levensvonkje voor Arana door inspiratie uit verschillende hoofdpersonen van boeken die ik toen graag las. En zoals ik hierboven al zei: ik geef mijn hoofdpersonen bijna altijd ook wat eigenschappen van mezelf om ze tot leven te wekken.

Waar haal je de inspiratie voor je verhalen vandaan?

Uit boeken, eigen ervaringen, dingen die ik om me heen zie of oppik in de actualiteiten… Het verhaal van Het Lot van de Muze ontstond doordat ik in die periode boeken voor young adults net had ontdekt en onwijs genoot van de (toen vooral) paranormale verhalen met romantiek. Denk aan de series Twilight, Fallen, Hush hush, Dromendochter en Halo. Het viel me echter op dat in veel van die verhalen de hoofdpersonen uiteindelijk op de vlucht sloegen voor God, omdat wat ze deden verboden was. Dit stond haaks op mijn eigen visie op het geloof.

Hoe ga je om met schrijven, schrappen en herschrijven?

Grappig dat je deze vraag stelt, want tot nu toe zei ik altijd dat ik vooral woorden toevoegde tijdens de herschrijfrondes omdat ik vaak te kort door de bocht ga met emoties in de eerste versie. Maar bij dit boek ben ik anders te werk gegaan. Allereerst bestond dit boek oorspronkelijk uit een novelle en twee ongepubliceerde romans als vervolgdelen, die ik niet goed kreeg. Tot ik op aanraden van mijn uitgever besloot om er één geheel van te maken. Ja, ook hier heb ik veel toegevoegd en aangepast, maar dat was nodig om van drie losse delen één geheel te maken. Anders begonnen sommige spanningsbogen pas halverwege het boek en die worden nu al eerder in werking gezet. Ook heb ik aan de oorspronkelijke novelle een perspectief toegevoegd, om dezelfde reden. Daardoor werd het ook handiger om alles van de ik-vorm om te zetten naar de hij/zij-vorm. Daar komt bij dat ik sinds de verschijning van de novelle in 2012 flink heb bijgeleerd, dus ik was niet meer helemaal tevreden met de schrijfstijl. Ook daarin heb ik veel wijzigingen gemaakt. Tot slot heb ik de afgelopen twee jaar het werk van Anna Woltz ontdekt en ik was getroffen door haar manier van schrijven en gebruik van show don’t tell. Ik heb daarna het boek Schrijven is schrappen gelezen uit de Schrijfbibliotheek en heb deze keer veel kritischer naar mijn tekst gekeken. Op basis daarvan heb ik soms hele scenes geschrapt of grotendeels verplaatst (zo was er bijvoorbeeld eerst een proloog) en heb ik ook op alinea en zinsniveau kritisch gekeken naar wat weg kon. Met behulp van inhoudelijk redacteur Cathinca van Sprundel heb ik daarna nog meer kunnen schrappen. Ik denk dat deze eindversie ongeveer tweederde is van wat er oorspronkelijk aan tekst en verhaal was, maar ik ben heel blij met de rigoreuze herschrijf- en schraprondes. Ik denk dat er nu een veel sterker verhaal tevoorschijn is gekomen en dat de lezer meer wordt uitgedaagd om dingen zelf in te vullen.

Is er nog iets dat je zou willen zeggen tegen de lezers van Mel’s Day?

Ik deel graag een quote van de Franse schrijver Victor Hugo met jullie: “Niets is beter dan een droom om een toekomst te creëren.”

Dit was het interview met Marijke F Jansen. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen.

Heel veel liefs, Melanie

Benieuwd geworden naar nog meer interviews met auteurs lees dan ook eens mijn interview met fantasie auteur Patty van Delft.

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***