Recensie Chaos in de woestijn van Dianne Arentsen
Hey, lieve lezer van Mel’s Day. Ik weet dat ik jullie een gezondheidsupdate heb beloofd en die komt eraan. Maar het leven is hier nogal hectisch momenteel. Dus ik heb mijn energie momenteel nodig om alle ballen hoog te houden. Ik heb ook echt geen idee hoe ik alles van Bookstamel voor 12 okt overgezet krijg. Ik denk dat ik vriend lief, maar om hulp ga vragen en vraag of hij wat pagina’s kan kopiëren, zodat ik ze later kan overplaatsen. Maar goed ondertussen probeer ik wel lekker te lezen voor de ontspanning. En een van de boeken die ik deze week las is Chaos in de Woestijn dat geschreven is door Dianne Arentsen en over dat boek vertel ik je vandaag in mijn recensie.
Recensie Chaos in de Woestijn.
Titel: Chaos in de woestijn Auteur: Dianne Arentsen Uitgeverij: Zilverspoor Genre: Fantasie Cijfer: 8
Hier gaat Chaos in de Woestijn over.
De dief Elizzy stuit onverwacht op haar vroegere mentor Ezru en volgt hem door een portaal naar de wereld Gharmara, een meedogenloos rijk doordrenkt met duisternis en gevaar. Schimachtige wezens, afkomstig uit het Dodenrijk, jagen op de zielen van de levenden. Ze maken er slaven van, waardoor het lichaam de controle kwijtraakt en langzaam transformeert tot een monster.
Elizzy’s onervaren ziel blijkt een gemakkelijk doelwit te zijn voor de indraghi. Ze doet haar best om te overleven. Herinneringen aan haar jeugd dringen zich aan haar op. Aan haar vader, die langzaam in een monster veranderde. Aan een vrouw met een bedwelmende geur van honing en bloemen. En aan de onheilspellende schaduwen die de vrouw achtervolgden en verdacht veel overeenkomsten hebben met de indraghi. Deze herinneringen leveren alleen maar meer vragen op. In een gevaarlijke zoektocht naar antwoorden probeert Elizzy te achterhalen waarom de indraghi en Gharmara met haar en haar verleden verbonden zijn.
Dit vind ik van het boek.
Ja, daar gaan we dan. Ik begin zoals altijd met de cover van het boek. En wauw deze cover is ook echt weer helemaal geweldig. Als de boeken van Dianne zich ergens in onderscheiden dan is het in de mooie covers. Ik was dan ook blij verrast dat in het boek zelf een aantal prachtige illustraties staan. Waaronder prachtige illustraties van de personages in het boek. Dit vind ik echt een hele leuke toevoeging omdat je daardoor al een beeld krijgt van de personages in het boek! De flaptekst maakte me gelijk weer nieuwsgierig en ook de titel is gewoon dikke prima.
En dan gaan we met het verhaal zelf verder. Hoewel ik een grote fan ben van de prachtige beeldende schrijfstijl van Dianne Arentsen en de werelden en personages die ze creëert, had ik in het begin wat moeite om in het verhaal te komen. Dianne wilde een flitsende start, denk ik en die kregen we, maar voor mijn gevoel werd er iets te snel iets te veel verteld. Ik denk dat je als je de Patroon serie van Dianne niet hebt gelezen ook afvraagt wie de personages zijn. Waardoor ik als ik het boek als een stand alone beoordeel zeker in het begin de band miste met de personages.
Maar dit veranderd als je even in het verhaal aan het lezen bent. Dan word je weer meegezogen door de mooie personages en de prachtige omschrijving van de wereld waar dit verhaal zich in afspeelt.
Elizzy is het hoofdpersonage in dit verhaal. En je kunt haar wel en beetje vergelijken met een opstandige puber maar dan eentje met ballen om het zo maar even te zeggen. We leren Elizzy en haar vrienden en vijanden in dit boek goed kennen. Je houdt van Elizzy of je mag er totaal niet. Van mij had ze af en toe iets genuanceerder mogen zijn. Wel vind ik de afwisseling van spanning en het leren kennen van de wereld in dit boek weer supergoed. En het einde is weer eens onvoorspelbaar zoals ik van Dianne gewend ben.
Toch op een of andere manier wist dit verhaal mij iets minder te raken dan de Patroon serie. En alhoewel ik nu wel nieuwsgierig ben geworden naar het tweede deel is dit voor mij geen wauw verhaal. Dus krijgt het een mooie 8 omdat het gewoon een prima verhaal is als je houdt van fantasie verhalen met mooie personages en een prachtige wereld.
Heel veel liefs, Melanie
*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***
