Update: Hoe is de operatie aan mijn hand gegaan.

Hey, lieve lezer van Mel’s Day. Het is even geleden dat ik iets aan jullie geschreven heb. Nou ja, ik had natuurlijk een aantal blogs ingepland, maar deze zijn nu op. De blogs zullen momenteel dus ook even op een iets lager pitje komen. Waarom nu dat ontdek je in deze blog. Ik ga je namelijk mee nemen in de operatie, het herstel en hoe nu verder. Laten we maar gauw beginnen met de dag van de operatie.

Operatie aan mijn linkerhand.

Degene die mij al langer volgen weten dat ik HMS heb. Wat dit precies inhoudt, heb ik al eens uitgelegd, maar voor alle nieuwe lezers zal ik hier morgen nog een extra blog over plaatsen. Maar goed, de HMS heeft er voor gezorgd dat twee vingers aan mijn linkerhand echt veel te ver doorstrekken en voor deze plek bestaat er geen silversplint. Dus bij beide vingers zou ik een Zancolli lasso procedure krijgen waarbij mijn pees over het gewricht wordt getrokken. Ik weet even niet hoe ik het anders uit moet leggen. Dus voor deze operatie ging ik naar het ziekenhuis.

Maar goed normaal zorg ik voor een operatie dat mijn blog bomvol gepland staat, het huis is opgeruimd, en ik voldoende rust neem om de operatie aan te kunnen. Helaas gebeurde er iets in onze privékring dat al onze tijd en energie nodig had en nog steeds wel een beetje. Ik wijd hier verder niet over uit, omdat het niet over mijzelf gaat. Maar ik voelde me dus niet echt voorbereid voor de operatie. Toch was het tijd om naar het ziekenhuis te gaan. En dat deed ik gewoon vol goede moed, want de Berne kliniek is echt superfijn!

Bij de Berne kliniek aangekomen kreeg ik eerst de verdoving in mijn vingers. Fijn was het niet, maar het ging prima. Totdat ik terug in de wachtkamer zat. De hele wereld begon te draaien en ik werd steeds witter en witter dus Martijn een verpleegster halen. Ik op een bedje liggen en bij komen. Het was me de happing wel. Ik krijg eerst de verdoving omdat ik van de opgepompte band om mijn arm in paniek raak. Als ze eerst de verdoving geven is deze band niet altijd nodig en dat maakt de operatie makkelijker.

Tja, en dat dit veel fijner was, klopt. Ík lag zo ontspannen als kan tijdens een operatie op de bank. Ik kletste wat met de verpleegster en de dokter deed zijn werk. Bij de eerste vinger ging het echter niet zoals het moest, maar daar merkte ik niks van. Dit wist ik pas toen ze het achteraf vertelde. Hier is dus geen Zancolli gedaan, maar het gewricht wel versterkt. Hoe dat precies is gegaan geen idee. De middelvinger ging volgens het boekje en ik stond met een drie kwartier weer buiten.

Op naar de gipskamer omdat ik 3 dagen gips kreeg. Daar was het druk en liep het allemaal niet door en ik was ondertussen erg moe. Achteraf zat het gips ook nog te strak dus de dag erna kon ik terug naar het ziekenhuis voor een ander gipsje. Gips en de extreme hitte plus gezwollen vingers was zeg maar geen goede combinatie.

Een spalk en uitslag op mijn hand.

Drie dagen later kreeg ik bij handtherapie een nieuwe spalk maar kreeg ik ook veel bultjes op mijn handen door de warmte. Dus weer terug naar het ziekenhuis. Daar is alles goed schoongemaakt en hebben ze gaasjes in de spalk gelegd. De spalk beperkt me in alles wat ik doe. Andere handoperaties kon ik nog wel redelijk typen of wat in het huishouden doen. Maar dit keer moeten er drie vingers recht blijven en mag de spalk niet af. Dit zorgt ervoor dat ik amper iets kan typen of vasthouden. En deze spalk moet ik 6 weken in totaal om. Ik verveel me nogal, want veel meer dan een luisterboek en een beetje lego bouwen kan ik niet. Gelukkig heb ik van vriendlief het Harry Potter kasteel van lego gehad en daar ben ik nu al een paar dagen zoet mee.

Verder herstellen.

Tijd om verder te gaan met herstellen. Nog minimaal 5 weken de spalk en dan langzaam aan afbouwen. Ik moet dus vooral nog even geduld hebben. Ik mag de bovenste band van de spalk af en toe even los doen om me vingers te buigen. Maar dat is het. Dus typen we lekker langzaam aan met een hand. Ik denk dan ook dat ik vooral sociale media even los laat op dit moment. En me focus op alles over zetten van mijn oude blog hierheen. Tenminste, van wat ik mee wil nemen. Ik heb daarvoor namelijk maar tot eind september en aangezien mijn spalk pas half september wordt afgebouwd heb ik dan ook niet veel tijd meer om alles over te zetten. En eerlijk overzetten en een beetje aanpassen is makkelijker en sneller dan een compleet nieuwe blog typen.

Dus dat is mijn plan. Oude blogs, persoonlijke updates en een aantal nieuwe recensies. En dan vanaf september de abc-tjes, interviews product reviews etc weer oppakken.

Hoe gaat het met jullie?

Liefs, Melanie

Dit vind je misschien ook leuk...

7 reacties

  1. Irene schreef:

    Beterschap en heel veel sterkte met alles. Hopen dat je snel weer kunt typen 😉

  2. Kijkje in huis en tuin schreef:

    Wat een schrik moet dat zijn na de vetdovingsprik, nu is het afwachten, het lijkt me erg spannend, zodra de spalk er echt af mag

  3. Patricia schreef:

    Beterschap hoor, hoop dat je snel weer volledig hersteld bent

  4. Sandra schreef:

    Het begon blijkbaar niet goed met die verdoving, maar gelukkig ging het daarna beter. Heel veel beterschap en sterkte!

  5. Jouvence schreef:

    Wat vervelend dat je niet lekker werd na de verdoving en je de dag erna weer terug moest omdat het gips te strak zat!

  6. Eat Live Travel schreef:

    Wat fijn dat de operatie toch goed is verlopen, ondanks de verdoving. Nu lekker herstellen en een Harry Potter kasteel, wat leuk!

  1. augustus 9, 2024

    […] je pech hebt zoals ik dan belemmert het je leven heel erg. Zo ben ik dus drie weken geleden weer geopereerd aan mijn hand. Dit is inmiddels denk ik de tiende operatie. De afgelopen 5 jaar heb ik zo’n beetje 2/3 van […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *