Recensie: Ruiters van de nacht van Mathias Maho

Hey, lieve lezer van Mel’s Day, heb je nog iets leuks gedaan deze week? Of misschien wel een tof boek gelezen? Inmiddels al een hele tijd geleden kreeg ik van uitgeverij Zilverbron een exemplaar van Ruiters van de nacht van Mathias Maho. Ik schreef hier toen een recensie over voor mijn oude blog. Nu ga ik binnenkort beginnen in deel 2 en 3 dus leek het me leuk om mijn recensie van deel 1 met jullie te delen.

Recensie Ruiters van de nacht.

Titel: Ruiters van de nacht Auteur: Mathias Maho Uitgeverij: Zilverbron Genre: Fantasie Cijfer: 8

Hier gaat Ruiters van de nacht over.

Paarden hebben een magisch effect op mensen. Wanneer Esprit, de Italiaanse draver van Nick, ziek wordt, worstelt Nick met een schuldgevoel. Tegelijkertijd is hij verwikkeld in een ingewikkelde relatie. Als er dan ook nog een magiebron in hem ontwaakt, weet hij niet waar hij het zoeken moet. Als er plotseling een vreemde man Nicks pad kruist, gebeuren er de vreemdste dingen. De wereld raakt in de ban van een eeuwige Schemering. Het is aan Nick en Karel om de Relikwieën van het verleden te vinden, artefacten die sterk genoeg zijn om de Schemering tegen te gaan. Op jacht naar de verantwoordelijke voor de Schemering en Nicks verdwenen paard, is het aan hem om de harde waarheid te achterhalen over zichzelf.

Dit vind ik van het boek.

Ik begin zoals altijd bij de cover van het boek Ruiters van de nacht – Relikwieën van het verleden. De cover van dit boek past enorm goed bij het verhaal, het is een beetje duister en magisch. De titel van het boek vind ik ook goed gevonden. En door de flaptekst werd ik enorm getriggerd om het boek te gaan lezen.

Dan gaan we naar het verhaal zelf. In het begin was het voor mij even zoeken. Ik kwam niet gelijk helemaal lekker in het verhaal. Dit gebeurt vaker bij fantasie boeken omdat er in het begin heel veel informatie wordt gegeven. De eerste paar hoofdstukken gaan dan ook in een vliegend tempo aan je voorbij. De personages vliegen je om de oren en er gebeurt van alles. In het begin vroeg ik me vooral af waar gaat het boek nou eigenlijk over. Dat kwam dus vooral door de snelheid waarin alles verteld werd.

Echter, na verloop van tijd neemt de schrijver steeds meer de tijd om dingen te vertellen. En daardoor zit je snel midden in het verhaal. De magie begint op dat moment van het verhaal af te spatten. Het wordt spannend en de karakters ontwikkelen zich snel. Je leert meer over het verleden en hoe de magie tot stand is gekomen. En je krijgt hierdoor steeds een betere band met de karakters.

Venga is echt een heel schattig karakter in het boek. Dit karakter heeft mijn hart gestolen. Maar ook de ruiters zijn heel interessant. Elke ruiter maakt zijn eigen ontwikkeling door en heeft zijn eigen problemen om op te lossen. De band tussen mens en dier heeft de auteur ook echt heel goed weten vast te leggen. Door de manier waarop het boek eindigt ga ik er vanuit dat er een vervolg op komt. Ik moet bekennen dat ik heel benieuwd boen hoe het verder gaat met de drie ruiters en hun zielsdieren.

Al met al was dit boek een sterk debuut van Mathias Maho. Het begin ging iets te snel en kon wat beter. Maar vanaf 1/3 van het boek las het zeer snel en vlot weg. En uiteindelijk ben ik superbenieuwd naar het vervolg geworden. Daarom krijgt het boek een welverdiende 8.

Liefs, Melanie

Vond je deze recensie leuk lees dan ook eens mijn recensie van Een onbreekbare band van Patty van Delft.

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *