Het Abc-tje van Inge de Vries

Hey, lieve lezer van Mel’s Day, vandaag is het weer tijd voor een abc-tje. Dit keer een abc-tje van Inge de Vries. Inge kun je kennen van de boeken Schaduw van de Lahr en Koningin van Kelken. Beide uitgegeven bij de Zilverfamilie. En ik vond het tijd om deze auteur wat beter te leren kennen.

Heel veel leesplezier.

Het Abc-tje van Inge de Vries

A: Auteur. Mijn hart maakt nog steeds een sprongetje als ik die term achter mijn naam zie staan. Het schrijverschap is echt één van de cadeautjes die het leven me heeft gegeven, en ik geniet er intens van.

B: Boekwinkel. Sinds een paar maanden werk ik zo’n twee dagen per week in een ontzettend leuke boekhandel (Riemer Barth in Meppel). Een geweldige plek voor elke boekenwurm, maar ook heel gevaarlijk, want bijna dagelijks komen er prachtige uitgaves binnen, waar ik vreselijk hebberig van word.

C: Chocolade, een grote liefde van mij en de allerbeste schrijfsnack!

D: Dieren. Ik ben dol op dieren. We hebben hamsters, kippen en een hond en ik droom van een vrijstaand huisje met genoeg grond om eenden, kippen en misschien ook ezels te laten grazen, dat is echt een wens.

E: Edra, één van de hoofdpersonages in mijn nieuwe boek dat aan het einde van 2023 uitkomt. In Schaduw van de lahr is zij de moeder van één van de hoofdpersonages, maar ze fascineerde me zó dat ze me niet meer losliet. Om te voorkomen dat Schaduw van de lahr nog meer bladzijden kreeg dan de 613 die het boek nu al telt, heb ik veel van Edra’s verhaallijn kunnen meenemen en uitbouwen naar het verhaal van mijn volgende boek dat zich, in de tijdlijn, dus vóór Schaduw van de lahr afspeelt. Heerlijk om te schrijven!

F: Fuck! Ja, ik ben dol op mooie, bloemrijke zinnen en grappige taalkundige vondsten. Maar dat wil niet zeggen dat ik vies ben van een welgemeende krachtterm zo nu en dan. Trouwens, sommige mensen kunnen verrukkelijk schelden, een kunst op zich!

G: Geloofwaardig. Ik vind het een grote uitdaging om een niet-bestaande werkelijkheid zo geloofwaardig mogelijk weer te geven.

H: Hobo. Ik studeerde hobo aan het conservatorium van Zwolle en werk nog steeds met heel veel plezier als hoboïst en muziekdocent.

I: Inspiratie. Ik heb echt moeten leren om niet te gaan zitten wachten op inspiratie. Natuurlijk overvalt me soms ineens, onder de douche of tijdens het autorijden, een geweldig idee, maar schrijven is bovenal gewoon keihard werken. Domweg gaan tikken, dan komen de ideeën vanzelf.

J: Jammer. Lezers en schrijvers zijn de liefste mensen ter wereld, daar ben ik inmiddels van overtuigd. Wat ik jammer vind is dat er door sommige critici zo wordt neergekeken op (Nederlandstalige) fantasy. En áls er al fantasy in de boekhandels ligt, is dat vrijwel altijd vertaald werk: de meest succesvolle verhalen uit het buitenland, waardoor het lijkt alsof daar alleen (en alleen dáár) pareltjes worden geschreven. Gelukkig zijn er uitgevers (zoals de mijne, Zilverspoor) die zich júist richten op het uitgeven van origineel Nederlandstalige fantasy en Sci-Fi. En zijn er fantastische facebookgroepen zoals Science Fiction & Fantasy Boekenclub, die veel goeds doen voor het genre.

K: Kinderen. Tijdens mijn studie raakte ik zwanger en ik kreeg mijn zoon jong. Het gezinsleven beviel ons gelukkig prima, en een paar jaar later volgde onze dochter, met als gevolg dat we nu twee tieners hebben. De oudste (15) háát lezen, de jongste (11) is te jong voor mijn boek. Toch zijn ze mijn grootste fans, en het moederschap is een grote inspiratiebron. Ik geloof niet dat het moederschap een vrouw definieert, en toch brengt die angstaanjagende, allesomvattende en onvoorwaardelijke liefde die je als moeder voor je kinderen voelt een extra laag in emoties met zich mee, die héél interessant is om over te schrijven.

L: Liefde. Er kon hier simpelweg geen ander woord staan. Liefde is alles.

M: Magie. Ik gebruik magie in mijn verhalen, maar het schrijven zelf heeft ook iets magisch voor mij. Je maakt iets wat er eerst nog niet was, je bedenkt het en zet het op papier, zodat je lezers mee kunt nemen naar plaatsen die niet bestaan. Als dat niet magisch is!

N: Netflix. Ik ben een groot liefhebber van films en series. Soms kijk ik maanden niet, om dan in een paar dagen tijd een volledig seizoen te verslinden. Ik kijk het liefst goede, historische series of fantasy, maar ik heb ook genoten van Suits, Sherlock en (sorry, not sorry) het mierzoete Bridgerton.

O: Onzekerheid. Het liefst zou ik natuurlijk willen dat íedereen het geweldig vindt, wat ik schrijf. Onmogelijk, natuurlijk. Tot nu toe heb ik gelukkig nog geen harde kritieken gekregen op mijn debuut, maar de onzekerheid ligt voortdurend op de loer, zowel tijdens het schrijven als wanneer ik er over vertel of als ik op een beurs wat minder goed verkoop… Het is een constante strijd met dat vernietigende stemmetje in mijn hoofd.

P: Pseudoniem. Inge de Vries, nuchterder en Hollandser kán bijna niet (hoewel, mijn eigen achternaam, Dijk, doet een heel goede poging). Toch heb ik nooit overwogen mezelf een sierlijk, mysterieus pseudoniem aan te meten. Of erger nog, een mannelijke of onzijdige naam, omdat vrouwelijke auteurs minder goed zouden verkopen. Ik koos er wél bewust voor om mijn getrouwde achternaam te gebruiken, de Vries. Inge de Vries is zó algemeen dat ik probleemloos én de muziekjuf, én de hoboïst én de schrijver kan zijn. Bovendien is het gemakkelijk te onthouden, en niemand schrijft ooit mijn naam verkeerd.

Q: Quote, want wat is er leuker dan een quote uit een boek dat nog niet uit is?
De bibliotheek van Naguila was gigantisch, en adembenemend mooi.
Grote ramen lieten het daglicht gul binnenstromen over de tafels en lessenaars bij de vensters.
Langs de met blauwe zijde bespannen muren rezen boekenkasten en -planken op.
De vloer was ingelegd met een ingewikkeld mozaïek waarin Orela de kaart van Jahan herkende.
Ze legde haar hoofd in haar nek en draaide met open mond een rondje.
Honderden en nog eens honderden lederen ruggen, in alle soorten en maten. Oeroude boekrollen, opgeborgen achter glazen deurtjes. Perkamenten landkaarten hingen als gordijnen aan roedes, klaar om bestudeerd en gewisseld te worden.
Orela voelde de honger in zich opwellen, een diep verlangen naar alle kennis die hier lag opgeslagen.
Edra’s ogen schitterden. ‘Goden. Ik wil hier nooit meer weg.’
‘Als jij niet had ingestemd, dan had ik de prins zelf een aanzoek gedaan’, zei Orela plagend.
Het was maar half een grapje.

R: Romantiek. Ja, ik ben een sucker voor een romantische verhaallijn. Die vind ik heerlijk om te lezen, en dus ook om zelf te schrijven. Ik kan me echt verheugen op het schrijven van een romantische scène, en tegelijkertijd is de romantiek nooit het doel op zich. Het moet geloofwaardig blijven, niet te gepolijst zijn, en het moet vooral iets doen met de ontwikkeling van de personages en het verhaal. Als dat lukt, dan zit ik echt op een roze wolk.

S: Schaduw van de lahr, mijn debuut. Wat voelde het kwetsbaar om met mijn schrijven naar buiten te treden en wat vond ik het spannend! Maar ik heb er heel mooie reacties op gekregen en ik ben er hartstikke trots op.

T: Thee. Ik drink geen koffie, geen prik en geen alcohol, maar ben een groot liefhebber van een dampende kop thee. Het eerste wat ik ’s ochtends doe is een kop thee zetten om de dag mee te beginnen.

U: Uitwaaien. Heerlijk om er, het liefst met hond, op uit te gaan in de natuur. Verstand op nul, gáán en genieten.

V: Verwondering. Ik ben nieuwsgierig van aard, en vind veel dingen interessant. Ik laat me graag verrassen door wat ik nog niet ken. Ik vind niet snel iets raar, en ik hoop dat ik die open blik behoud.

W: Water. Ik heb iets met water, altijd al gehad. Water trekt me aan en fascineert me door de levenskracht én de verwoesting die het gelijktijdig in zich draagt. Het is een heel intuïtief element, en het speelt een grote rol in mijn verhalen.

X: X-chromosoom. Raar, dat het hebben van XX, XY en alles daar tussenin zo bepalend is voor hoe de wereld naar je kijkt, vroeger, en nu nog steeds. Wie mijn verhalen heeft gelezen, weet dat ik een groot voorvechtster ben van gelijkwaardigheid tussen alle seksen, dit speelt een belangrijke rol in mijn boeken. Tegelijkertijd biedt het hele “vrouw-zijn” een schat aan inspiratie voor mijn historische verhalen. Al die verschillende rollen: de maagd en de moeder, de hoer en de heilige, de heks en de crone. In onze wereldgeschiedenis zijn vrouwen nagenoeg onzichtbaar, maar vrouwen voelen liefde, haat, machtswellust en loyaliteit net zo goed als mannen, en het is een uitdaging om hen dat podium te geven.

Y: YouTube. Dit medium kan een grote afleider zijn in het schrijfproces, maar mij heeft het vooral geholpen. Er is een schat aan informatie te vinden – al vroeg ik me, toen ik voor Schaduw van de lahr filmpjes zat te kijken van parende ratten, wel ernstig af wat er toch met mijn leven was gebeurd (research, het was research!!).

Z: Zondag. De ultieme dag om te lezen of te schrijven, zonder afleiding opgaan in een verhaal. Met de Z van zalig!

Hopelijk vonden jullie dit abc-je van Inge de Vries weer leuk! Inge super bedankt dat je hier aan mee wilde werken.,

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***