Recensie Het kleine café in Kopenhagen: Een feelgood van Julie Caplin

Hey, lieve lezers van Mel’s Day, momenteel ben ik druk bezig met het lezen van de recensie boeken die zijn blijven liggen in de periode dat ik ziek werd en boeken die nog ongelezen in mijn boekenkast stonden. Maar tussendoor vind ik het heerlijk om een goede feelgood te lezen. Ik had al veel gehoord over de Romantic Escapes serie van Julie Caplin en zag dat het eerste deel Het kleine café in Kopenhagen op Kobo Plus stond. Dus besloot ik om deze even tussen alle andere boeken door te gaan lezen. Dat is wel echt een voordeel hoor sinds dat ik eindelijk een e-reader heb gevonden waarbij ik geen last van mijn ogen heb. Dat je gewoon heel veel boeken via kobo plus kan lezen.

Titel: Het kleine cafe in Kopenhagen Auteur: Julie Caplin Uitgeverij: Harper Collins Genre: Feelgood Cijfer: 8

Hier gaat Het kleine café in Kopenhagen over.

Wanneer een belangrijke promotie voor haar neus wordt weggekaapt – nota bene door haar vriendje – ziet Kate het even niet meer zitten. Maar dan krijgt ze een nieuwe kans om zich te bewijzen. Voor een Deens warenhuis mag ze een persreis naar Kopenhagen organiseren! Het blijkt echter nog niet mee te vallen om iedereen in haar groep in het gareel te houden. Vooral Ben niet, een journalist die haar voortdurend dwarszit maar die ze tot haar eigen ergernis toch heel erg leuk vindt.

Gelukkig kan ze elke dag even uitpuffen in een knus cafeetje, waar ze de ontspannen Deense manier van leven, hygge, ontdekt en zich steeds vaker begint af te vragen of ze eigenlijk wel zo gelukkig is met haar hectische Londense leven…

Bewaar hem op pinterest.

Dit vind ik van het boek.

Oké daar gaan we dan. De cover van het boek vind ik een fijn voorjaarsgevoel geven. En door de kleuren is het lekker vrolijk. De cover geeft me dus gelijk al een lach op mijn gezicht. De titel vind ik prima en de achterflaptekst maakte me nieuwsgierig. Met het jasje van dit boek is dus niks mis. Maar vind ik de inhoud net zo goed als het jasje?

Het verhaal zelf begint gelijk goed met Kate en Josh en wat er met hun gebeurd. Vanaf dat moment leef je met Kate mee. Ze is leuk, ze is vriendelijk en ze is een echte doorzetter. Al snel in het verhaal maken we kennis met Ben een beetje een knorrige man op het eerste oog en nog een aantal andere leuke personages. Elk personage heeft een mooie unieke persoonlijkheid. De meeste hebben wel iets van een rugzakje waar je langzaam aan in het verhaal achter komt. Maar ze hebben ook allemaal een talent. Ik vind het tof dat de personages zowel een negatief als een positief kantje meekrijgen.

Door deze eigenschappen komen ze helemaal tot leven. En daardoor kun je de personages zo voor je ogen halen en leef je ontzettend met ze mee. Het cafe in Kopenhagen is prachtig beschreven. Het voelt als een knusse huiskamer en ik zag het gelijk helemaal voor me. Zoals meestal gebeurd werd ik weer eens verliefd op een van de kleinere personages. In dit geval de tourgids ik vond het zo’n leuk personage.

In het verhaal zelf zitten mooie emotionele stukjes, maar er zitten ook genoeg vleugjes humor in. Daarnaast mogen we natuurlijk het liefdesverhaal tussen Kate en Ben niet vergeten. Het verhaal is lekker vlot geschreven en je leest het dan ook binnen no-time uit. Ik ben door dit eerste deel zeker nieuwsgierig geworden naar de andere delen in deze serie. En tja, dan heb je als auteur je doel bereikt toch. Ik geef dit boek een mooie 8

De 8 komt vooral omdat ik wel nog iets meer over het land had willen leren en het wordt Hygge wel heel vaak werd gebruikt. Ik begon me er op een gegeven moment een klein beetje aan te irriteren. Zo van ja, nu weet ik het wel. Ik denk dat ze de Hygge meer had kunnen benadrukken door meer over het land te schrijven en wat meer show don’t tell toe te voegen.

Liefs, Melanie

Opzoek naar een leuk feelgood boek lees dan mijn Recensie van Midsommer: Een feelgood van Esther Stui.

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***