Verbeteren van Angstklachten met Therapie – Mijn Persoonlijk Verhaal

Hey, lieve lezer van Mel’s Day, zo heb je een paar weken geen week of persoonlijke blog en zo heb je er een paar achter elkaar. Ik denk dat het belangrijk is om open en eerlijk te zijn op onze sociale media. Want vaak zien mensen alleen het perfecte plaatje en tja, dat perfecte plaatje geldt niet voor iedereen. Zo had ik bijvoorbeeld al veel meer van mijn oude blogs willen overzetten naar de nieuwe. En kan er in mijn huis ook het nodige gepoetst en opgeruimd worden. Maar deze week en de komende weken draaien vooral om therapie en dan in meerdere vormen.

Fysiotherapie.

Gisteren had ik de eerste keer fysiotherapie vanwege het ongeluk waar ik over vertelde in de blog Meer inzicht vanuit het ziekenhuis. Ik heb geluk gehad dat ik zo snel al terecht kon want ze hadden een zieke. Maar ik woon 1 minuut bij de fysio vandaan. Dus ik had aan gegeven dat ze me gerust mochten bellen als er een gaatje vrij kwam en dat gebeurde. Hoewel ik bekend ben bij deze fysio praktijk hebben ze wel een nieuwe therapeut in dienst en die had ik vandaag. Kennis maken met een nieuw iemand voor therapie vind ik door mijn verleden altijd wel spannend.

Maar het was een open vrolijke gast die volgens mij zijn vak prima verstaat. Omdat ik vooral last heb van whiplash achtige klachten lag de focus dit keer vooral op mijn nek. Toen ik er heen ging, had ik enorme hoofdpijn en was ik erg duizelig. Gelukkig is me nek een stuk losser, vandaag nog wel stijf en pijnlijk, maar de hoofdpijn en duizeligheid zijn weg. Nu heb ik 4 oefeningen die ik 3 keer per dag moet doen en dan mag ik volgende week weer terug. Ik heb het idee dat ik met deze therapeut wel eens grote stappen kan gaan maken.

Kaak fysiotherapie.

Vandaag had ik weer therapie, dit keer van de kaakfysio deze afspraak was niet gepland. Maar zoals jullie konden lezen in dezelfde blog als hier boven. Zou de logopediste met hem contact opnemen om te kijken of hij het gedeelte onder mijn mond ook mee kon nemen. Daarop nam hij gelijk actie en zo kon ik vandaag al terecht.

En dat was maar goed ook, want mijn kaak bleek ook weer erg vast te zitten. Na een aantal meetingen ging hij aan de slag. Ik kan je vertellen dat ik hier enorm tegen op zag. De behandeling is niet prettig doordat alles zo strak staat doet het behoorlijk pijn. Daarnaast is dat gebied een trauma gebied voor mij waardoor ik extra gespannen ben. Maar Tristan heeft inmiddels mijn vertrouwen gewonnen en hoewel ik dit dus een stuk spannender vond dan de normale behandeling ging het prima.

Zou het dan toch gaan lukken dat ik van een deel van mijn klachten af kom of deze gaan verminderen? De tijd zal het leren. Ook van Tristan kreeg ik oefeningen mee voor thuis.

Therapie voor mijn angst.

Morgen heb ik weer therapie voor mijn angsten, iets wat ik aan de ene kant fijn vind want ik merk dat het helpt. Maar aan de andere kant zie ik er enorm tegen op, want het kost me zoveel energie.

Maar goed dankzij deze 3 geweldige mensen heb ik er momenteel vertrouwen in dat er volgend jaar een heel ander persoon achter deze computer blogs zit te typen. Misschien kan ik dan weer net zo zelfverzekerd zijn als de jongedame die ik was op de foto die ik voor de banner heb gebruikt. Dus alhoewel ik momenteel niet aan heel veel meer dingen dan therapie en de oefeningen toe kom is het voor een goed doel. Dan is het huis maar even wat minder netjes en dan lig ik maar even wat vaker op bed!

Dus struggel jij momenteel of lichamelijk weet dat je niet alleen bent, kijk naar de positieve punten in het leven en probeer zoveel mogelijk te genieten van kleine momentjes!

Ik hou jullie weer op de hoogte.

Liefs, Melanie

p.s het hotel werkte niet mee met een overplaatsing naar een ander hotel, en de medewerkster vindt dat ze goed gehandeld heeft. We hebben het nu verzet naar het najaar en zien dan wel wat we ermee doen. Blijkbaar is sorry zeggen erg moeilijk of gewoon iets als he wat jammer dat mevrouw dat zo ervaren heeft, dat was niet mijn bedoeling. Voor ons voorlopig geen Fletcher meer.

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***