Hey, lieve lezers van Mel’s Day de afgelopen week is er weer behoorlijk wat gebeurd. Het echt week bloggen blijkt niet helemaal mijn ding te zijn. Dus heb ik besloten om gewoon dag of meerdaagse blogs te maken op momenten dat ik wat te vertellen heb. En vandaag heb ik zeker weer wat te vertellen. Ik had deze week namelijk 2 afspraken in het ziekenhuis en we gingen naar Deventer toe. Jullie zullen wel gemerkt hebben dat ik deze week wat stiller was op mijn blog. Dit kwam voornamelijk doordat ik zenuwachtig was. Afgelopen donderdag was het namelijk eindelijk de dag voor mijn second opinion bij de kno-arts! en daar was ik echt heel angstig voor. Ik was namelijk bang dat er niet meer inzicht zou komen vanuit het ziekenhuis en ik dus niks aan mijn klachten zou kunnen doen.

Second opinion bij de kno-arts.

Dus laten we daar maar beginnen bij afgelopen donderdag middag! Een second opinion bij de kno-arts eindelijk. Ik was dus erg zenuwachtig zoals ik hier boven al vertelde. Vooral omdat ik bang was dat ze niks zouden vinden en ik dus ook niks zou kunnen doen. De arts die ik had was gelukkig heel erg aardig en nam uitgebreid de tijd voor me. Natuurlijk werd er weer met een cameraatje in me, keel en neus gekeken.

Maar deze second opinion arts nam echt de tijd om te vertellen wat ze zag. Het zag er eigenlijk best goed uit. Ik had wel iets vergrote speekselklieren onder mijn tong, maar die verklaarde mijn klachten niet. Maar terwijl ze met de camera in mijn keel keek, zag ze wel heel goed dat er veel te veel spanning op mijn tongspier zat. Dus niet echt mijn keelspieren, maar vooral de bodemplaat van me mond en mijn tongspier. Daar helpt ook geen operatie tegen. Maar logopedie zou daar zeker wel bij moeten helpen. Waar de vorige kno-arts dit had gestopt omdat het averechts werkte.

Na de second opinion met deze arts voelde ik me vooral opgelucht. 2 artsen hadden nu gezegd dat er echt niks raars met me mond/keel aan de hand was en deze arts legde me duidelijk uit wat er wel aan de hand was en nam de tijd om al mijn vragen te beantwoorden. Ik kreeg een nieuwe neusspray mee en er werd een afspraak gemaakt bij de logopediste van het ziekenhuis. En het aller mooiste daarvan was dat die afspraak gelijk al de volgende ochtend was.

Vrijdag ochtend de afspraak bij de logopediste.

Oké tijd dus voor de afspraak bij de logopediste. Maar daarna zouden we en nachtje naar Deventer gaan. Dus hup koffer in de auto en gaan met die banaan. Bij het ziekenhuis aangekomen waren we al snel aan de beurt bij de logopediste, daar werden in het begin vooral veel vragen gesteld. Daarna werden er een paar proefjes gedaan. Al snel werd er veel meer duidelijk voor mij. Zo hyperventileer ik, zet ik te veel druk met mijn tong om te slikken, en adem ik teveel door mijn neus.

Met een aantal simpele opdrachten om mezelf op te focussen en met een extra behandelgebied voor mijn kaakfysio moeten mijn klachten heel goed op te lossen zijn. En ik ben er nu inmiddels drie dagen mee bezig en het slikken gaat al veel beter. Natuurlijk vind ik het nog wel heel spannend en durf ik er nog niet op te vertrouwen. Maar er is eindelijk hoop aan de horizon voor mijn klachten en dat is echt superfijn.

Tijd om naar Deventer te gaan.

En toen was het tijd om naar Deventer te gaan voor ons nachtje weg! We hadden er superveel zin in het was echt heerlijk weer dus dat zou genieten worden. Jup zou want heel ver kwamen we helaas niet. We zijn in Deventer aangekomen. Hebben daar de auto geparkeerd toen zijn we mijn icepacks af gaan geven bij het hotel zodat ik die in de middag op mijn spieren zou kunnen leggen en toen gingen we de stad in. Een doel hebben we bereikt een bezoekje aan kledingszaak Tantilly ik wilde daar heel graag een nieuwe outfit scoren en dat is ook gelukt.

Toen gingen we op zoek naar een plekje om te gaan lunchen en bleek het kermis te zijn. Niet iets waar wij echt op zaten te wachten, want Martijn had een beetje hoofdpijn, dus om nu aan de kermis te gaan zitten eten was niet zo’n goed plan. Dus besloten we om terug te lopen naar het hotel en daar in de omgeving een plekje te zoeken om te gaan eten en tja, daar ging het mis.

We liepen op een stuk straat waar het einde was afgezet. Aan die straat stond een witte auto stil waar we voorbij liepen. Die stond daar om iemand af te zetten. Maar blijkbaar vond hij dat hij nog wel wat dichterbij kon komen en begon opeens te rijden. Ik mis rechts mijn zichtveld dus kon dat zelf niet zien. Martijn hoorde die auto weer Starte en draaide om naar mij.

En dat was mijn redding, want op het moment dat hij dat doet, hoor ik hem eh joh roepen en voel tegen me been de auto en aan me arm een flinke ruk van mijn partner. Als hij die ruk niet had gegeven was de kans groot dat ik onder de auto had gelegen. Ik was nogal beduusd dus liepen we rustig iets verder. Ik zei tegen Martijn, hij raakte mijn been, dat had hij nog niet gezien en de pijn in mijn been werd steeds erger.

Resultaat teleurgesteld in het hotel.

Een flinke dikke knie en een pijnlijke enkel. Dus bij Fletcher aangekomen hebben we aangegeven dat we de kamer graag wilde annuleren, omdat ik nu naar huis wilde en misschien naar de dokter. Degene achter de balie zei heb je de politie gebeld. Ik zeg nee de auto was weg gereden en daar hebben we op dat moment niet aan gedacht. Toen zei ze oké ik annuleer het. Als Martijn niet had gevraagd of daar kosten aan verbonden waren dan waren we nu gewoon 170 euro kwijt. Nu is het verzet naar een andere datum.

Maar wat me naast het feit dat ze niet vertelde dat daar kosten aan verbonden waren ze totaal niet reageerde op het feit dat ik was aangereden en amper kon lopen. Niet mevr gaat u even zitten, wilt u misschien een flesje water, moet u niet de dokter of de politie even bellen helemaal niks. Ik sta daar nog helemaal beduusd aan de balie en er wordt verder gewoon niks gedaan. We zitten er dus niet echt op te wachten om nog een keer terug te gaan naar Deventer en al helemaal niet naar dit hotel. Dus ik ga morgen contact opnemen met Fletcher om hier wel iets van te zeggen en te vragen of we naar een ander hotel kunnen voor die verzette datum.

En zou bestonden de afgelopen dagen dus uit veel duidelijkheid in het ziekenhuis, nieuwe kleren en een ongelukje. Momenteel voel ik me lichamelijk echt helemaal niet top. Mijn been doet mega pijn ik heb nek, hoofdpijn waarschijnlijk door de ruk van mijn partner en misschien ook nog een ontstoken gehemelte. Gelukkig heb ik morgen al een afspraak staan bij de dokter, dan kan ze er even naar kijken.

Ik hoop dat jullie weekend een stuk beter was dan de mijne.

Liefs, Melanie

Vond je deze blog leuk lees dan ook eens de blog verbeteren van angstklachten met therapie.

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***