De week van Mel’s Day helpen bij me moeder en oefenen met eten.

Hey, lieve lezers van Mel’s Day, de week van Mel begon ik op mijn oude blog omdat ik best wel wat leuke dingen mee maakte. Momenteel bestaat een groot deel van mijn leven uit rust nemen. Maar toch wil ik de weekblogs erin houden. Aan de ene kant om te laten zien dat niet elk leven magisch, perfect geweldig en fantastisch is, maar ook om te laten zien dat er genoeg leuke dingen zijn om van te genieten als je niet zo heel veel kan. Deze week mocht ik het Mantelzorgcompliment voor Martijn ophalen en hielp Martijn mijn moeder in de keuken. Ik ging mee voor de gezelligheid. Heel veel leesplezier.

Woensdag 15 mei

Vandaag voel ik me nog steeds niet de oude. Maar ik heb geen zin om de hele dag rust te nemen. Misschien niet slim, maar soms moet je iets afwegen en besluiten of je rust neemt of doorgaat. Ik begon de ochtend met ontbijt en daarna ging ik op de fiets het Mantelzorgcompliment ophalen voor mijn partner. Jup het voelt stom om te zeggen, maar Martijn is naast mijn vriend ook mijn Mantelzorger. Het doet pijn om op mijn 40ste zo afhankelijk te zijn van mensen in mijn leven die mijn helpen. Alleen maar omdat mijn lichaam vaak niet wil doen wat ik wil. Maar goed, het is wat het is. En ik had een superfijn gesprek met de medewerker van ons Welzijn.

Gelijk maar even doorgefietst naar de supermarkt omdat ik broodjes wilde bakken en daarvoor bloem nodig had. Ik besloot om witte minibolletjes te maken. Omdat ik nog steeds veel problemen heb met eten en witte broodjes een van de dingen is die ik redelijk goed kan eten. Ze zijn supergoed gelukt en het recept vind je binnenkort op mijn blog. Verder maakte ik een kwarktaart en kip tostades voor het avondeten.

En dat was de week alweer! Niet superspannend, maar ook niet heel saai.

Donderdag 16 mei

Vandaag voel ik me gelukkig iets beter, mijn tong brand nog enorm, maar hé als dat het enige is dan kan ik dat voor nu wel overleven. Het is wel echt een heel naar en pijnlijk gevoel. Maar goed in de ochtend kwam mijn begeleiding vanuit de WMO langs. We hebben de afgelopen 2 weken doorgesproken en een nieuw weekschema gemaakt. Ik ben benieuwd of het week schema deze week gaat lukken.

Verder heb ik wat achter de p.c. gezeten, de keuken en de was opgeruimd totdat Martijn thuis kwam met een snackje van de Mac Donalds niet gezond, maar we hadden het allang niet meer op. En ik ben al lang blij momenteel als ik wat meer binnen krijg dan alleen een broodje. Vandaag at ik trouwens tussen de middag mijn zelf gemaakte broodjes echt superlekker!

Oohja eindelijk staat het derde seizoen van Bridgerton erop, dus die ga ik deze week lekker Bing watchen.

Vrijdag 17 mei

Helaas nog steeds een brandende tong maar ja, dat hoort erbij. Het hoesten is gelukkig alweer een stuk minder geworden. Vandaag heb ik geen zin om thuis te blijven. Martijn gaat mijn moeder helpen met de keuken. Ze heeft opeens spontaan namelijk besloten dat deze opgeknapt moest worden. Nou ja, eigenlijk wilde ze een grotere koelkast kopen, maar dan moesten er kastjes weg en dan kon ze ook wel de tegels verven en de vloer eruit en zo kwam er steeds iets bij.

Mijn mannetje had een snipperdag genomen omdat we naar Duitsland zouden gaan, maar ging dan toch liever even helpen. Terwijl de mannen kasten gingen halen ging ik met mijn moeder naar de bouwmarkt. En echt dat hadden ze moeten filmen. Ik kreeg me karretje niet los dus moest dat aan een man vragen. Vervolgens moesten we iemand strikken om de vloer op de kar te leggen etc. We hebben in elk geval lekker veel gelachen met zijn tweetjes.

We hebben de dag afgesloten met een lekker hapje van de chinees. Uiteindelijk waren we rond 19.00 thuis en zijn we lekker op de bank geploft.

Zaterdag 18 mei

Vandaag starten we rustig op om vervolgens even lekker door het huis heen te gaan. Stofzuigen stoffen de was aanzetten etc. Daarna ontbijten we met een lekker zelf gemaakt croissantje met ham en kaas.

Mijn toetsenbord is helaas aan het einde van zijn Latijn, dus gaan we even naar het dorp om een nieuwe te halen. Gewoon een simpele met een snoertje, want wireless vind ik echt niet fijn. Vaak zijn de batterijen dan leeg moet ik ze vervangen gaat dat niet met mijn handen moet ik wachten tot Martijn thuis is. Nee, geef mij maar gewoon een kabeltje.

Vandaag lag er en superlief kerstkaartje in de bus! Jup je leest het goed een kerstkaartje. Ik ben gek op kerst en kerstkaartjes krijgen vind ik echt het hele jaar door leuk! Maar dit kaartje was wel heel speciaal. Jullie weten allemaal dat het afgelopen jaar niet echt mijn jaar was en dat ik daar nu heel hard aan werk. En dit kaartje was van mijn vriend mijn superlieve woorden erop. En nu moet je beseffen dat Martijn dus echt niet romantisch is en dit soort dingen nog nooit heeft gedaan in de 13,5 jaar dat we samen zijn. Dus deze muts stond weer met tranen in haar ogen.

Ook kwamen vandaag mijn cannoli’s binnen die ik bestelt, had en ze zijn zo ontzettend lekker, maar ook erg duur. Dus binnenkort zelf, maar eens lekkere cannoli’s maken. In de avond regelde we ook nog iets voor mijn moeders verjaardag. Die was 10 mei jarig en nu mag ze met pensioen. Dus wilden we iets speciaals cadeau geven! Ik kan helaas nog niet vertellen wat, maar over een paar maanden krijgen jullie daar alles over te horen.

Zondag 19 mei

Het is zondag en vandaag hebben we niet zo heel veel op de planning staan. Het is formule 1 weekend, dus in de middag hebben we de wedstrijd gekeken. Verder heb ik lekker liggen lezen en wat tv gekeken. O.a de Belgische boer zoekt vrouw.

Maandag 21 mei.

Vandaag is Martijn lekker een extra dagje vrij. We begonnen de ochtend met een lekker gekookt eitje. Vervolgens zijn we al onze papieren gaan uitzoeken en hebben we wat opgeruimd in huis.

Na de lunch ben ik broodjes gaan bakken. Hetzelfde recept, alleen dit keer heb ik er iets grotere broodjes van gemaakt. Dat is toch wat makkelijker om te belegen en te eten. Dit recept schreef ik gelijk uit voor mijn blog zodat jullie deze lekkere witte broodjes ook zelf kunnen gaan maken. Ondertussen heeft Martijn sushi rijst gekookt zodat we vanavond een pokebowl kunnen eten.

Na het bakken ben ik even lekker in bad gegaan en las ik Het zwarte kristal van Patty van Delft uit.

In de avond daagde ik mezelf uit om weer wat gerookte zalm en beef bij mijn pokebowl te eten. Ik at uiteindelijk krap de helft van mijn pokebowl, maar ik heb wel een stukje zalm en wat beef reepjes op. Dus daar ben ik wel heel trots op. Het klinkt zo stom om blij te zijn met gewoon wat ander eten in mijn mond. Maar voor mij zijn dit hele grote enge stappen die ik wel probeer te maken.

Dinsdag 22 mei.

De ochtend begon ik met een wandeling naar de dokter. Ik had wat buikpijn en last van mijn blaas. Aangezien ik vaak blaasontsteking heb gehad laat ik het dan altijd even nakijken. Na mijn wandeling kroop ik even achter de p.c. met een zelf gebakken broodje met file american.

Vervolgens heb ik de badkamer gepoetst, een was opgevouwen en ben ik een klein stukje verder gegaan met het opruimen van mijn boekenkamer. Na een uurtje was de energie op. Gelukkig was het inmiddels alweer lunch tijd, dus maakte ik een lekkere lunch voor mezelf. Ik probeer langzaam aan wat andere voedingsmiddelen binnen te krijgen dan het standaard witte bolletje met kaas of file. Dus ik maakte een broodje met kaas maar daarbij ook 2 plakken augurk in een worstje en komkommer met heksenkaas. Daarbij dronk ik een glas water, chocolademelk en een Yakult want na mijn antibiotica is pro biotica innemen een goed idee.

Het zijn babystapjes om toch weer wat andere structuren en smaken te proberen, het slikken en Kaauwen blijft lastig, maar ik wil van de angst voor eten af en ik wil gezonder kunnen eten zodat ik wat meer energie krijg en wat kan afvallen.

Zouden jullie het leuk vinden als ik in de volgende week wat meer bij houdt wat ik eet op en dag? En wat meer vertel over de angsten die bij bepaald eten naar boven komen en hoe ik daar mee omga?

Dat was de week alweer. Nog en rustig weekje, maar volgende week staan er al iets meer dingen op de en die week erna staat er iets heel leuks op de planning.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***