Stikangst: Leven met Angst, Hobbels en Overwinningen

Hey, lieve lezers van Mel’s Day, Heb je jezelf wel eens verslikt of het gevoel gehad dat je ergens in stikte? Dan weetje hoe heftig dat gevoel kan zijn. Stel je dan eens voor dat je dat gevoel elke dag meerdere keren per dag hebt. Snap je dan dat mijn Stikangst mijn leven beheerst. Ik vertel je er alles over in de blog van vandaag. Hoe deze klachten zijn ontstaan, hoe veel impact het heeft op mijn leven en hoe ik er vanaf probeer te komen.

Wat is stikangst?

Stikangst/Slikangst is voor iedereen natuurlijk anders, maar ik denk dat onderstaande tekst goed omschrijft wat het is.

Bij psychogene dysfagie ervaart iemand problemen met het slikken van speeksel en/of voedsel, zonder dat daar een duidelijke, medische oorzaak voor is. Dit betekent niet dat uw slikklachten niet echt zijn: slikklachten kunnen ook niet-lichamelijke oorzaken hebben.

Deze klachten kunnen erg verschillen: van lichte klachten waarbij iemand een brok in de keel voelt en moeizaam slikt, tot ernstige slikklachten waarbij het iemand niet lukt om voldoende voeding binnen te krijgen. Meestal levert het slikken van vaste voeding meer problemen op dan vloeibare voeding.

In sommige gevallen komt dat door angst voor slikken, bijvoorbeeld omdat men bang is om zich te verslikken of te stikken. De oorzaak van deze angst kan door een nare ervaring komen – bijvoorbeeld een verslikincident in het verleden – maar vaak kan de angst niet goed verklaard worden. Duidelijk is wel dat de angst in de loop der tijd steeds groter kan worden en de slikproblemen daardoor kunnen toenemen. Ook spanningen kunnen slikproblemen veroorzaken of verergeren. 

Waar komt mijn stikangst vandaan

Bij mij is de stikangst ontstaan omdat ik een zwakke keel heb. Hm dit klinkt raar, ik zal het even wat beter proberen uit te leggen. Zodra ik een beetje verkouden ben of spanning heb, slaat dit op mijn keel. Ik krijg dan een keel die geïrriteerd is waardoor het voelt of iemand mij aan het wurgen is. Ik voel een brok in mijn keel en een gespannen band om mijn nek. Door deze klachten ben ik me een aantal keren gaan verslikken waardoor ik nu ook een angst heb ontwikkeld om te eten. Ik heb dagen waarop het beter gaat en dagen waarop het minder gaat. Maar zodra ik dus ook maar iets van spanning heb, slaat dit op mijn keel. En dat is eigenlijk het grootste probleem, want ik krijg enorme angsten van deze klachten.

Hoe belemmert stikangst mijn dagelijkse leven?

Elke dag heb ik wel minstens 1 of meerdere uren het gevoel dat ik stik. Het is ontzettend lastig om dan niet in paniek te raken. Dus zit ik vaker bij de dokter dan dat me lief is. Zo ook weer afgelopen vrijdag. Toen bleek snot in me keel de boosdoener te zijn waardoor ik een speciale neusspray kreeg. De dokter, echt een hele lieve vrouw, legde me ook goed uit dat al mijn waarde goed waren, maar ik de pech heb dat alles op mijn keel slaat en mijn keel daardoor wel altijd een aandachtspunt zal blijven.

Hoewel het periode beter kan gaan zal het ook weer mis kunnen gaan bij een beetje spanning of stress. Naast dat ik veel te veel tijd bij de dokter door breng zorgen deze klachten er ook voor dat ik eigenlijk niet meer zo goed durf af te spreken buitenshuis, want dan durf ik niet goed te eten. Maar ook binnenshuis na een leuke dag met vrienden kan het opeens omkeren en hang ik weer kokkend boven een emmer totaal in paniek. Inmiddels heb ik deze klachten zo’n 2 jaar en zijn ze vooral erger geworden en niet minder.

Dus inmiddels heb ik de oxazepammetjes wel weer gezien, deze doen niet heel veel voor de keelklachten en je raakt er alleen maar verslaafd aan. Deze probeer ik dus niet te nemen. Wat ik wel probeer, is om samen met de dokter uit te vinden wat de prikkels zijn waardoor de klachten steeds terugkomen. We weten nu dat mijn luchtwegen een rol spelen, maar ook mijn spieren. Zelfs je slokdarm is een spier. En tja door mijn hms zijn spieren en ik niet de beste vrienden. Dat zie je terug in mijn handen maar dus ook in mijn nekspieren. Daarvoor heb ik logopedie en kaakfysio. Daarnaast probeer ik door adem oefeningen de paniek onder controle te houden, maar dat is lastig.

Afvallen en aankomen

Inmiddels ben ik 4,5 kilo afgevallen in 1,5 week tijd omdat de klachten zo erg zijn dat eten gewoon continu een gevecht is. Dat ik dat nog eens zou zeggen. Ik hou namelijk enorm van koken en bakken en eten, dat was mijn ding om weer lekker in me vel te zitten. Naar dat ik jaren geleden tegen anorexia aanzat was eten juist iets fijns voor me geworden. Ik ben dan ook best bang dat ik teveel ga afvallen (Geloof me dan moet er nog heel wat gebeuren want ik heb behoorlijk wat overgewicht) Maar wat als eten altijd een ding zal blijven? Aan de andere kant kan ik ook juist nog meer aankomen, omdat ik te weinig kan eten en vooral ongezond eten kan eten.

Tja, jullie lezen het al piekeren en negatieve gedachten beheersen ook mijn leven door deze angst. Inmiddels hebben de dokter en ik het gehad over een lage dosis antidepressie medicatie voor de angsten. Ik ben niet depressief, maar wordt wel gek van de angsten die nu mijn leven beheersen. Ik wil weer lachen, zingen, dansen en gewoon lekker actief zijn. Niet in bed liggen en op de bank hangen omdat ik uitgeput ben van de angst die mijn leven beheerst.

De slikangst raakt niet alleen mij maar ook de dierbare om me heen. Het is voor mijn partner ook heel wat om zijn vrouw waarvan hij zielsveel houdt elke keer te zien struggle en vechten tegen de pijn, het onbegrip en de angst. En dat geld eigenlijk voor iedereen in mijn familie.

Wat nu?

Tja, dat was heel lang de grote vraag. Maar ik denk dat we inmiddels op de goede weg zijn. Kaakfysio helpt goed voor mijn kaakklachten. Ik heb inmiddels therapie voor de angst. En hoewel deze therapie zwaar is, omdat ik mijn angsten ook moet triggeren, werkt het zeker wel. De angst is inmiddels al een stuk minder.

Een paracetamol zo nu en dan of een oxazepam slik ik nog wel. Maar lange na niet meer zoveel als dat ik deed. Op 30 mei heb ik eindelijk een second opinion bij de kno-arts en daar ben ik echt heel erg blij mee. Want ik denk nog steeds dat er wel iets aan mijn keelklachten gedaan kan worden.

Voor nu bikkelen we verder. Ik hou jullie op de hoogte.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou me een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie, dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***